WENDY G.A. VAN DIJK

Homepage
Mijn leven
Curriculum Vitae
Dijkmat BV
Politiek
Mijn hoofd
Lekker eten
Wat ik zelf leuk vind
GOBEP
Enkele links
Einde COO

Mijn leven op een rijtje gezet. Misschien ga ik ooit nog wel eens biografische werken schrijven. Dat is natuurlijk aan onderstaande niet echt af te zien...

Geschiedenis en andere personalia (voor wie dit echt interessant vindt...)
Geboren: 5 juni 1963 te Nijmegen
Naam: Wendy Gitta Annifrid van Dijk

Opleiding

  • Lagere school: Openbare Basisschool Prins Willem-Alexander, Nijmegen
  • Middelbaar onderwijs:
    • 3 maanden MAVO op de Nijmeegse Scholengemeenschap (tot men er achter kwam dat ze op de lagere school een blunder begaan hadden)
    • 8 jaar (minus 3 maanden) Stedelijk Gymnasium, Nijmegen, afgesloten in 1983 met een interessant vakkenpakket:
      • Grieks
      • Nederlands
      • Engels
      • Wiskunde I
      • Wiskunde II
      • Natuurkunde
      • Scheikunde
  • Technische Hogeschool Delft, Lucht- en Ruimtevaarttechniek (1983-1985) Tegenwoordig heet de TH Delft: Technische Universiteit Delft. Ik heb het jammer genoeg niet afgemaakt. Voornamelijk door financiële problemen moest ik aan het einde van het tweede jaar afhaken. Met dank aan o.a. studiefinanciering in Groningen. Dat ging ongeveer zo:
    • "Waarom krijg ik niet het maximaal toegestane bedrag?"
    • "Omdat uw vader moet bijdragen in uw studiekosten."
    • "Mijn vader weigert bij te dragen aan mijn studiekosten, dat is bekend bij u."
    • "Ah, dan geven we u minder geld."
    • "Dat klinkt niet logisch. Ik zou verwachten dat ik nu het maximum krijg, wat ik eigenlijk gelijk al had moeten krijgen."
    • "Nee hoor, bij studiefinanciering zijn wij helemaal niet logisch. U krijgt echt minder."
    • "Ja maar, dan kan moet ik er een baan bij nemen."
    • "Inderdaad, doet u dat."
    • ...later...
    • "Aangezien u een baan heeft en daar inkomen uit krijgt, krijgt u nog minder studiefinanciering."
    • "Ja maar, dan moet ik nog meer uren per week gaan werken."
    • ...later...
    • "Aangezien u een baan heeft en daar meer inkomen uit krijgt dan een paar maanden geleden, krijgt u nog minder studiefinanciering."
    • ...ik werkte al snel meer dan 30 uur per week, kon niet goed meer studeren, baalde stevig en kwam in de bijstand terecht...
    • "Hee, ik krijg nu meer geld in de bijstand dan ik kreeg als werkende student. En ik hoef er helemaal niks voor te doen. Wat een luxe."
  • (vervolg opleidingen)
  • Via het Arbeidsbureau een cursus van 5 maanden tot applicatieprogrammeur gevolgd (1986).
  • Stage 5 maanden, bij Courseware Europe in Zaandam (1986)

Na de stage bij Courseware Europe, daar aangenomen als programmeur van Computer Ondersteund Onderwijs (C.O.O.) (1987).

Anderhalf jaar later met mijn vriendin Elizabeth Mattijsen het eigen bedrijf begonnen, en dat lukte aardig... (1988)

In 1994 begonnen we met xxLINK Internet Services, als afdeling van ons bedrijf. Toen nog met ons tweetjes, op 24 december 1999 al met 24 mensen en daar waren we maar wat trots op. Op 24 december verkochten we xxLINK aan Integra Europe. Op het moment dat ik wegging, in augustus 2000, waren er 45 mensen. Allemaal door mij aangenomen en grotendeels door mij ingewerkt (voor zover nodig).

Op 1 januari 2000 begonnen Liz en ik het nieuwe Dijkmat BV (we hadden een tijdje een medewerktster, maar inmiddels alweer een fikse tijd niet meer). De bedoeling was om aan Internet-consultancy te gaan doen, interessante internet-software te ontwikkelen, de Open Source community te steunen, ons nieuwe vermogen te beheren en de deelnemingen van Dijkmat (Search Holding en HospitalityNet) te ondersteunen. Dankzij de Internet-beurscrash is het iets anders gelopen dan we gehoopt hadden, maar toch, alles wat ik net noemde doen we nog steeds.

Inmiddels hebben we Dijkmat alweer verkocht, maar we werken er nog wel. Liz is nog dagelijks aan het programmeren. Ik verzorg de boekhouding. Maar ik hou me nu vooral met andere zaken bezig.

In 2002 heb ik me aangemeld bij de lokale afdeling van de VVD. In november 2002 zouden (verlate) gemeenteraadsverkiezingen gehouden worden. De gemeenten Echt en Susteren gingen per 1 januari 2003 fuseren tot de gemeente Echt-Susteren. De VVD had 1 zetel in de gemeenteraad van Echt en geen zetel in de gemeenteraad van Susteren. Mevrouw Muller, raadslid van Lijst Meerten in Echt, sloot zich bij de VVD aan. We vormden met 6 mensen een hardwerkend campagneteam. Ik maakte een website voor de lokale afdeling, VVD Echt-Susteren. Ik werd ook zo'n beetje gebombardeerd tot campagneleider. Wel, gezien de honderden uren die ik in de campagne gestoken heb, klopte dat wellicht wel. Jammer genoeg was het resultaat minimaal. We haalden maar 1 zetel in de raad, eentje van de 23. En niet eens onze lijsttrekker maar de nummer 2 op de lijst werd gekozen. Mijn activiteiten voor de VVD gingen daarna op een laag pitje. Ik heb inmiddels de website wel eens bijgewerkt, maar veel van mijn todo's heb ik in de ijskast gezet. Erg jammer is dat bij de parlementsverkiezingen van januari 2003 en de verkiezingen voor Provinciale Staten in maart 2003, zoveel mensen op de VVD stemden dat als het gemeenteraadsverkiezingen zouden zijn geweest, de VVD wel 3 of 4 zetels had gekregen. Oftewel, de mensen stemmen hier wel VVD, alleen niet op de lokale VVD. De bevolking krijgt altijd het bestuur dat het verdient. Maar dat is een zure opmerking.

Begin 2002 kreeg ik van een mede-ondernemer in de straat te horen dat de gemeente van plan was om een uitgebreide reconstructie los te laten op de Bosstraat (waar ik woon) en de Peijerstraat (de straat die in het verlengde ligt van Bosstraat). En dat er met die plannen flink wat mis was. Ik kon niet anders dan deze man gelijk geven, toen ik de plannen zag. Zo was er geen inspraakprocedure, de gemeente baseerde zich op verkeerde cijfers, de bewoners werd niet gevraagd om hun mening, er werden te weinig parkeerplaatsen aangelegd en te brede fietspaden, de gemeente was niet van plan haar projectmanagementmethode voor dit soort openbare werken te moderniseren waardoor dit project net als vele vorige projecten van deze gemeente meer dan 150% langer zou gaan duren dan gepland was (nou ja, planning, dat woord kennen ze niet), etc.

Om kort te zijn: ik heb er sindsdien honderden uren in gestoken, samen met een groep van 8 andere ondernemers en bewoners. We hebben vrijwel alle raadsleden van de gemeente bezocht, de wethouder en zijn ambtenaren bezocht, twee uitgebreide raadsadressen geschreven. Ik heb de VVD overtuigd om dit plan als voorbeeld voor hoe het niet moet in het verkiezingsprogramma op te nemen, ingesproken bij commissievergaderingen, allerlei wetten onderzocht, evenals voorschriften, besluiten, reglementen. Verder heb ik nog diverse onderzoeken verricht, bijvoorbeeld betreffende de ongevallenregistratie.

In maart van 2003 kwam de grote klap. Na een volledig mislukte informatieavond van de gemeente, waar de wethouder liet zien niet door te hebben dat de gemeente helemaal verkeerd zat, zijn we met een groep ondernemers en bewoners begonnen bezwaarschriften tegen het besluit van de gemeente in te dienen. We maakten een lijst met 48 bezwaarschriftpunten, gingen overal bij bewoners en ondernemers langs de deur, legden uit wat er aan de hand was. Resultaat daarvan was dat er meer dan 150 bezwaarschriften ingediend werden. Een advocaat raadde ons ook nog aan om nu eindelijk ook eens de bestemmingsplannen in te zien, iets wat we lang geleden hadden moeten doen (maar ja, je kunt niet alles zelf bedenken). Twee dagen nadat ik dat gedaan had op het gemeentehuis, wilde ik daarover inspreken bij de Commissie Openbare Werken.

Maar de wethouder was me te snel af: hij legde een verklaring af dat het plan ingetrokken werd omdat ze er net achter gekomen waren dat de bestemmingsplannen nog wel gewijzigd moesten worden (toevallig) en dat kon niet zomaar zonder inspraakprocedure en zo. Er waren ook wel erg veel bezwaarschriften ingediend, en de argumenten daarin waren ook wel erg sterk, daarmee konden de bewoners tot aan de Raad van State procederen, als ze onderweg al niet van een rechter gelijk zouden krijgen, en dat zou minimaal 117 weken duren en daarom was het handiger het plan in te trekken en andere plannen naar voren te halen en met dit plan helemaal opnieuw te beginnen. Over 2 jaar zou de gemeente dan misschien wel met de reconstructie kunnen beginnen.

Er zou een werkgroep samengesteld worden met ambtenaren, bewoners en ondernemers. Deze werkgroep zou twee varianten uitwerken aan de hand van nieuwe tekeningen. Gevolgd door een echte inspraakprocedure en dan zouden uiteindelijk de commissie en de raad zich ook nog over het plan kunnen buigen. Helemaal volgens het boekje dus. Nu wel...

Oftewel, onze groep ondernemers en bewoners had op alle punten glansrijk gewonnen. We kregen van alle kanten felicitaties en complimentjes. Mensen die al tientallen jaren bezig zijn in de lokale politiek hebben het nog nooit meegemaakt dat deze gemeente een plan intrekt. We waren en zijn dus blij en trots. Natuurlijk zullen we een aardig woordje mee gaan praten in die werkgroep. Nu maar eens kijken of we de plannen gewijzigd kunnen krijgen. Want je kunt er donder op zeggen dat er uiteindelijk toch weer een plan op tafel komt met veel te weinig parkeerplaatsen, te brede fietspaden en een belachelijk slechte planning. Maar mooi niet, als ik het kan helpen.

Copyright © 1996 - 2010 Wendy G.A. van Dijk
Graag opmerkingen en suggesties. Als u fouten vindt, hoor ik die ook graag.
Stuur een bericht naar: Wendy G.A. van Dijk